Zondag 3 augustus : van Brugge naar Ieper

[SC] Het ontbijt in ons Novotel doet ons klokke half tien energiek op de fiets zitten. Nadat we uit Brugge zijn ontsnapt gaat het eerste deel van onze tocht door een schitterend geheel van bos en weide. De zon speelt verstoppertje tussen de bomen, muizen maken zich uit de voeten, konijnen springen over de weg, het is een lust voor het oog. Met zijn Amsterdam shirt past Pablo uitstekend in dit frisgroene beeld. 

We rijden van nummer naar nummer, wat zijn die Vlaamse fietsroutes toch geweldig goed aangegeven. Ik stel Pablo voor om tijdens deze reis dezelfde formule toe te passen als die welke ik vorig jaar hanteerde tijdens mijn Rome reis : pas als we 20 km hebben gefietst mogen we ergens stoppen om iets te drinken. Mijn zoon gaat akkoord, en als we na 21 km aankomen bij het schitterende kasteel van Wijnendale is stoppen dus geoorloofd. Het terras blijkt echter nog gesloten, en dus gaan we door naar Torhout, waar we op de markt een glas cola drinken. De jonge ober wil gelijk afrekenen, en wij leren hem de uitdrukking 'boter bij de vis'. 

Over schitterende fietspaden omzoomd door veelsoortige veldbloemen rijden wij gelukzalig voort, terwijl kapelletjes met een b'vootje mijn Utrechtse hart doen glimlachen. We zien veel dieren (koeien, varkens, schapen, kippen, geiten), allerlei gewassen (mais, graan, aardappels, uien) en fruitbomen (vooral appels en peren). Bramen zijn er ook, maar ze zijn wat zuur. Een 'danscafé' verleidt ons tot een discussie over het verschil tussen zo'n café en een disco. 

Pablo heeft ondertussen erge trek gekregen, en ik lust ook wel wat. We strijken neer op het centrale plein van Staden, waar een heus eetcafé - dus geen praatcafé of danscafé! - ons uitnodigt voor de lunch. De lasagna (Pablo) en omelet (Steven) gaan erin als koek. Dat is een prettig aspect van zulke fietstochten : door de inspannning genieten we extra van spijs en drank. 

Op initiatief van Pablo gaan we naar Passendale, waar in WW I enorm is gevochten. We bekijken een monument voor gesneuvelde Canadese soldaten, en worden behoorlijk stil van Tyne Cot, een begraafplaats van Gemenebest soldaten waar 11.000 soldaten begraven liggen. We zien graven van o.a. Canadese, Australische, Nieuw-Zeelandse en Schotse soldaten : bij sommige wordt de naam vermeld, maar vaak staat er alleen 'a soldier from the great war - known unto God'. Dit waren allemaal mensen met hun eigen levens, liefdes, familie, vrienden, plannen en dromen. Zo onvoorstelbaar dit allemaal. 

In Zonnebeke bezoeken we het indrukwekkende Passendale 1917 museum. Dit museum geeft een goed overzicht van WW I in het algemeen, en van de slag bij Passendale (oktober/november 1917) in het bijzonder. Veel dingen zijn (inter-)actief, zoals een mogelijkheid tot verkleden en een parcours door loopgraven.

Onderweg naar Ieper komen we nog langs diverse andere WW I begraafplaatsen, die de omvang van de verliezen in deze zinloze oorlog goed duidelijk maken. In de stad nemen we onze intrek in het Alliance hotel, vlakbij de Grote Markt. Bij een biertje en een Orangina bekijken we de gemaakte vorderingen op de kaart, en maken provisorische plannen voor de dag van morgen.

Vervolgens gaan we naar de Menenpoort, voor de dagelijkse WW I herdenking. Behalve de 'last post' horen we een doedelzak blazer, en onder het toeziend oog van een patrouille brandweermannen leggen verschillende oud strijders een krans. Het geheel is een mooi eerbetoon aan de gevallen WW I soldaten, en ondanks het toeristische karakter is het erg indrukwekkend. 

In een cafeetje eten we vol au vent, en na wat chillen is het tijd voor bed. Morgen gaan we Frankrijk in! 

Brugge-Ieper

Gereden afstand : 54,39 km

Effectieve rijtijd : 3h28

Gemiddelde snelheid : 15,60 km/uur

Maximaal gereden snelheid : 40,50 km/uur

Totaal gereden afstand : 96,49 km